Χτες, 20 Φεβρουαρίου, έγινε η ειδική συνεδρίαση του Δ.Σ για την πρώτη λογοδοσία της δημοτικής αρχής. Αυτό που βασικά επιβεβαιώθηκε είναι ότι από τους ίδιους ανθρώπους δεν μπορείς να περιμένεις διαφορετικά πράγματα. Επί μια περίπου ώρα, η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από ανούσιες λεπτομέρειες και αντεγκλήσεις, για το αν και κατά πόσο τηρήθηκε η διαδικασία που είχε συμφωνηθεί (;) στη διαπαραταξιακή που προηγήθηκε και πόσες ερωτήσεις δικαιούνταν να κάνει κάθε παράταξη. Και οι δημότες που παρακολουθούσαν, ζωντανά ή διαδικτυακά, μια συζήτηση που υποτίθεται ότι γινόταν γι’ αυτούς, ένοιωσαν για άλλη μια φορά το στομάχι τους να σφίγγεται και τα νεύρα τους να τεντώνονται από τη στάση των εκπροσώπων τους.

Πέρα από αυτό όμως, δόθηκε η ευκαιρία για κάποιες χρήσιμες διαπιστώσεις, όπως οι εξής:

1. Η δημοτική αρχή έδωσε την (επιφανειακή) εντύπωση ότι ήταν «διαβασμένη» για τα θέματα που είχαν τεθεί από την αντιπολίτευση. Όμως, πίσω από τα γραπτά που διάβασαν η δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι φάνηκε η ανυπαρξία α) των προγραμματικών θέσεων, που αποτυπώνουν τις προτεραιότητες, τους στόχους και τη μέθοδο αντιμετώπισης των προβλημάτων και β) του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής. Όπως επίσης φάνηκε και η έλλειψη ουσιαστικής προεργασίας στο διάστημα των δυο μηνών πριν την ανάληψη της διοίκησης.

Έτσι, η διοίκηση δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τη βοήθεια που της παρείχαν οι ερωτήσεις του «Νέου Διόνυσου» (ως εργαλεία ολοκληρωμένης ανάλυσης και λήψης αποφάσεων) και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» (για τη σημασία της πολιτικής πυξίδας στην επίλυση προβλημάτων). Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι απαντήσεις των ομιλητών να είναι άλλοτε επί των προθέσεων, άλλοτε επί της μεθοδολογίας, άλλοτε αποσπασματικές και άλλοτε ανύπαρκτες. Το πιο σοβαρό όμως είναι ότι, ελλείψει προγραμματικών θέσεων, η διοίκηση δεσμεύτηκε για πράγματα που είναι πολύ δύσκολο να γίνουν άμεσα, αν κρίνουμε τουλάχιστον από τους ρυθμούς του πρώτου ενάμιση μήνα. Πράγμα που θα βρει μπροστά της στην επόμενη λογοδοσία.

2. Η στάση της μείζονος αντιπολίτευσης, αν και απογοήτευσε κάποιους, στην ουσία δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Αποτελεί την αναπόφευκτη συνέπεια της επιφανειακής αξιολόγησης του εκλογικού αποτελέσματος και της μη κατανόησης των αιτίων της πολιτικής ήττας που υπέστη. Έτσι, ο πρώην δήμαρχος και οι πρώην αντιδήμαρχοι, που επωμίζονται το βάρος της αντιπολίτευσης, έχουν ως διαρκή ψυχολογική ανάγκη την υποστήριξη του έργου τους, που όμως συχνά τους οδηγεί σε ειρωνείες, υπερβολές και ανακρίβειες. Χαρακτηριστικά χτεσινά παραδείγματα αυτής της σπασμωδικής στάσης ήταν αφενός οι συχνές διακοπές άλλων ομιλητών και αφετέρου η ανάδειξη της Παλλαϊκής Άμυνας ως προτεραιότητας για την αντιμετώπιση εχθρικής εισβολής (!) και η δήλωση περί λειτουργίας Κέντρου Υγείας στον Άγιο Στέφανο, που περιέργως έμειναν αναπάντητες.

3. Ο Εύπολις, εστιάζοντας στο οικιστικό πρόβλημα – μείζον θέμα για πολλούς κατοίκους – απέσπασε δύο πράγματα από τη δημοτική αρχή: τη διατύπωση, για πρώτη φορά, της κατεύθυνσης αντιμετώπισης του προβλήματος (“σε καθολική και ισότιμη βάση για όλες τις περιοχές”) και τη δέσμευση μέσα στο Δ.Σ. για σύγκληση ευρείας επιτροπής για ενημέρωση και διαβούλευση.

4. Ο Νέος Διόνυσος αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη. Οι ολοκληρωμένες, αναλυτικές και δημοσιοποιημένες ερωτήσεις του για το έργο της αποχέτευσης και τους λογαριασμούς  ύδρευσης μπορούν να αποτελέσουν μπούσουλα για τη διοίκηση – αν φυσικά αντιληφθεί την αξία τους. Επιπλέον, οι προτάσεις του επί της διαδικασίας των συνεδριάσεων διαβούλευσης μπορούν να αξιοποιηθούν για την αύξηση της συμμετοχής και της χρησιμότητας της διαδικασίας.

5. Η Λαϊκή Συσπείρωση επέλεξε να εστιάσει στον τομέα της εκπαίδευσης και να αναδείξει ότι τα επιμέρους προβλήματα στη λειτουργία και συντήρηση των σχολείων έχουν κοινή αφετηρία την μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και είναι πλέον τόσο μεγάλα και άμεσα, που δεν μπορούν να λυθούν με χορηγίες γονέων και επιχειρήσεων.

6. Άφησα για το τέλος την σοβαρότατη αποκάλυψη, που έκανε χτες η αντιδήμαρχος Οικονομικών: οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον Δήμο είναι 11.100.000 ευρώ, από τα οποία τα 4.700.000 είναι μόνο για το νερό! Αυτό είναι το κληροδότημα της διοίκησης Καλαφατέλη κι από την άλλη, αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τη διοίκηση Μαϊχόσογλου. Η οποία πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να μας πει πώς θα αντιμετωπίσει τους συστηματικούς κακοπληρωτές και μεγαλοφειλέτες (τα χρέη των οποίων ίσως σύντομα να παραγραφούν) και τι σκοπεύει να κάνει με τους υπεύθυνους για αυτή την κατάσταση, η οποία ναρκοθετεί την οικονομική βιωσιμότητα του δήμου.