Ο προχτεσινός απολογισμός του δημάρχου δεν με απογοήτευσε. Αντιθέτως, νομίζω ότι έκανε αυτό που ξέρει να κάνει. Και τα πήγε μια χαρά, αν κρίνω από τις αμήχανες ομιλίες των διεκδικητών του “θρόνου”.

Απλώς, το βασικό σκεπτικό της ομιλίας του και εν γένει το όλο στυλ του, μου θύμισε έναν προπονητή που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί η ομάδα του, αντί για “Ευρώπη”, μετά βίας δεν έπεσε κατηγορία. Βέβαια, για όλα τα στραβά φταίξαν οι άλλοι, με τα φάουλ που κάνανε. Ήταν κι οι τραυματισμοί από το ξερό γήπεδο (της απλής αναλογικής) και η γκαντεμιά με Μήδειες κι Ελπίδες. Αλλά τουλάχιστον, η ομάδα έδειξε τι μπορεί να κάνει, ιδίως στα παιχνίδια με τον Βύζαντα και το Κορδελιό. Κάτι είναι κι αυτό.

Όχι, δεν απογοητεύομαι. Άλλωστε, είναι αρκετοί αυτοί που στο πρόσωπό του βλέπουν ένα παλικάρι, που δεν μασάει από δυσκολίες, δεν υποχωρεί μπροστά σε τίποτα. Ένα παλικάρι σαν τον Αλέφαντο…

Παίρνουμε αυτό που αξίζουμε.