Ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα εξαρτάται όχι από το πως είναι, αλλά από το πως είμαστε.

Από τον τρόπο που ο καθένας μας επεξεργάζεται τα δεδομένα, τα γεγονότα και βγάζει τα δικά του συμπεράσματα.

Πως συλλαμβάνει κάποιος με τον νου όλα τα κομμάτια του παζλ που είναι τοποθετημένα επάνω στο τραπέζι.

Πως κωδικοποιούμε τις ιστορίες που κάποιοι έχουν κατασκευάσει.

Στη Πολιτική και συγκεκριμένα στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι Τοπικοί Αρχοντες ποτέ δεν έκαναν ένα εσωτερικό “locus of control”.

Ποτέ δεν ανέλαβαν τις ευθύνες των πράξεών τους.

Ποτέ δεν πίστεψαν ότι μπορούν ν΄αλλάξουν μια δυσάρεστη κατάσταση, μέσα από τις δικές τους προσπάθειες, προνοώντας και προλαμβάνοντας, με αποτέλεσμα τελικά να βρίσκονται ανίσχυροι και παγιδευμένοι απέναντι στα αδιέξοδα που παρουσιάζονται.

Στο παρόν Δημοτικό σκηνικό του Δήμου Διονύσου, η επιλογή των υποψηφίων της Παράταξης “Διόνυσος του Αύριο” και νυν Διοίκησης του Δήμου, έγινε μέσα από μια ανομοιογενή Ομάδα, η οποία κυνήγησε ψήφο και σταυρό με κάθε τρόπο.

Οσοι πήγαν στην εκλογική μάχη χωρίς μηχανισμούς ή χωρίς “προίκα” βρέθηκαν στα .. τάρταρα.

Αυτοί που “επέζησαν” και έδωσαν στον εαυτό τους και στη νέα Δήμαρχο την Εξουσία, είναι οι ίδιοι που επιζητούν τώρα να περάσουν την “θηλειά” στην ίδια την Αυτοδιοίκηση.

Αυλοκόλακες, φατρίες, στασιαστές και δολοπλόκοι ήταν ανέκαθεν μέσα στους κόλπους της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.

Οπως και αιρετοί με θέσεις ευθύνης που ήθελαν να ρυθμίζουν τις τύχες των Πολιτών, ενώ δεν γνώριζαν να χωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα.

Αυτή η κατάντια είναι διαχρονική και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι προεκλογικές δηλώσεις και δεσμεύσεις της εκάστοτε Διοίκησης του Δήμου γίνονται, μετεκλογικά, κουρελόχαρτα και οι υποσχέσεις για συμπόρευση με τις Παρατάξεις της Αντιπολίτευσης κινούνται πάντα μέσα σ΄ένα θολό τοπίο αλλά και εξαγοράσιμο για κάποιους από αυτούς.

Αν παρατηρήσουμε τα πράγματα ψύχραιμα και από μια απόσταση ασφαλείας, θα αντιληφθούμε ότι και η νέα επικεφαλής της Διοίκησης του Δήμου, μπορεί να είδε το “τυρί” αλλά δεν είδε την “φάκα”.

Ετσι τώρα, με το “Καλημέρα σας”, βρέθηκε μπλεγμένη σε έναν “ιστό της αράχνης” που κάποιοι παλιοί και έμπειροι Αυτοδιοικητικοί έστησαν έντεχνα τριγύρω της.

Κι ενώ σε κάποιες κουλτούρες οι αράχνες λειτουργούν ως από μηχανής Θεός και σώζουν ζωές, εδώ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.

Γιατί, αυτός ο ιστός έχει φτιαχτεί γύρω από την νέα Δήμαρχο τόσο περίτεχνα, που δύσκολα θα της δώσει περιθώρια να ξεφύγει.

Κι όσο αυτή θα κάνει απέλπιδες προσπάθειες διαφυγής, τόσο περισσότερο θα μπλέκεται και θα παγιδεύεται.

Θύμα και θύτες θα στροβιλίζονται μέσα σ΄έναν αέναο χορό της Αυτοδιοίκησης, με καταστροφικά αποτελέσματα για την Πόλη και τους Πολίτες.

Γιατί, η φιλοδοξία της “ταραντούλας” είναι μία και μοναδική :

Να εξολοθρεύσει το θύμα της.

Με οποιοδήποτε κόστος.

Επειδή, έτσι έχουν τα πράγματα εδώ.

Το έχω πει και θα το ξαναπώ, για να το εμπεδώσουμε.

Με τέτοιους ανθρώπους στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τέτοιες νοοτροπίες, με τέτοιες πρακτικές, με τέτοιο νου χωρίς τη γνώση και με τέτοιες φιλοδοξίες,

αυτός ο Τόπος, ο Τόπος μας, δεν έχει καμία, μα ΚΑΜΙΑ Ελπίδα.

NO HOPE, λέμε και κλαίμε !

* Λένα Χριστοφίδου (πρ. Πρόεδρος Δ.Σ. Δήμου Δροσιάς)